Γεώργιος Χη Χαλκιόπουλος
Μία φορά και έναν καιρό υπήρξε ένα αγοράκι μικρό. Γλυκό, λυπημένο, ορφανό.
Ζούσε σε ένα τεράστιο σπίτι με παιδιά άλλα, κάποια πιο μικρά και κάποια πιο μεγάλα. Ξυπνούσαν, έτρωγαν, διάβαζαν, έπαιζαν , κοιμόνταν μαζί σε δωμάτια φωτεινά και ψηλοτάβανα!
Κυρίες τα φρόντιζαν διαρκώς και με αγάπη περίσσεια, κανένα δεν ξεχώριζαν, τα έβλεπαν όλα ίσα. Πολλά απ αυτά τα ορφανά έμπαιναν σε ζεστές αγκάλες, νέους γονιούς εγνώριζαν και φεύγαν για ζωές και πόλεις άλλες. Έτσι και αυτό το ορφανό, γλυκό μας αγοράκι, του κλήρωσε ένα αρχοντικό για καινούριο του σπιτάκι.
Κύρης του αρχοντικού της πόλης ηγεμόνας, μακρινός συγγενής του παιδιού, τού έγινε κηδεμόνας. Τι ευτυχία, τι χαρά για τη μικρή ζωούλα, βρήκε θαλπωρή και ζεστασιά, και ας έλειπε μία μανούλα. Τι δωμάτιο, τι απαλό στρώμα στο κρεβάτι, τι θέα, τι παιχνίδια. Κάθε μέρα που ξημέρωνε ποτέ δεν ήταν ίδια. Ο ηγεμών καλός μπαμπάς, χρήσιμος στην κοινωνία, μα μαύρα σύννεφα σκέπασαν την πρόσκαιρη ευδαιμονία. Δεν ήταν βράδυ βροχερό με αστραπόβροντα. Δεν φυσούσε έξω πολύ να χτυπούσε άτσαλα σε παράθυρα και πόρτα.
Ήταν άνοιξη χαρά Θεού, νύχτα καλή γλύκα γιομάτη. Ήταν άνοιξη και στην καρδιά του αγοριού, στο κρεβατάκι του δεν έκλεινε μάτι. Η σκέψη του έτρεχε στο προηγούμενο μεγάλο σπίτι στις φίλες και τους φίλους. Σε όλα τα παιχνίδια τους, στις γάτες και τους σκύλους. Θυμόταν τις κυρίες τους και όλη τους την αγάπη. Τώρα στο αρχοντικό χαίρεται το πατρικό το χάδι.
Βραδιά ανοιξιάτικη μπήκε στην κάμαρά του και χάδι όχι πατρικό αναρρίγησε τη ραχοκοκαλιά του. Να μουδιάσει ή να αντιδράσει; Με πόση δύναμη να δράσει; Το χεράκι του γαντζώνει το μιαρό χέρι το γραπώνει. Ο ηγεμόνας κοκκαλώνει και το αίμα του παγώνει. Μιά μικρή σπαρακτική παιδική βγαίνει φωνή. Μια μικρή που μεγαλώνει και όλο ένταση υψώνει. Οι υπηρέτες ξυπνήσαν, στο δωμάτιο κινήσαν. Άφωνοι στάθηκαν στο θέαμα το φρικτό. Γουρλωμένα μάτια ο κηδεμόνας και στόμα κλειστό. Μόνος ήχος η κραυγή που ακούστηκε σε όλη τη Γη.
Να ξυπνήσουν οι ανθρώποι να σωθεί κάθε παιδί.

Αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά που έχουν υποστεί σεξουαλική κακοποίηση
Leave a Reply