Οι 30 φεύγα έχουμε μεγαλώσει με τη μουσική των Prodigy. Και η νεότερη γενιά όμως, γούσταρε τρελά αυτά τα ιδιαίτερα παιδιά του γκρουπ. Γιατί τους Prodigy ή που θα γουστάρεις τρελά ή που δε θα τους γουστάρεις καθόλου. Ποια είναι όμως η ιστορία τους;
Όπως όλα τα όμορφα πράγματα, έτσι και Prodigy δημιουργήθηκαν τυχαία. Το 1988 ο Λίαμ Χάουλετ σύχναζε στο rave club The Barn, στο Λονδίνο. Κάποια στιγμή ξεκίνησε να κάνει το DJ. Μια νύχτα, δύο νεαροί χορευτές, ο Κιθ Φλιντ και ο Λίροϊ Θόρνχιλ, χόρευαν εκεί. Όταν τελείωσε ο Χάουέτ, ο Φλιντ τον πλησίασε και του ζήτησε να γράψει μερικά remix των αγαπημένων του τραγουδιών.
Ο Χάουλετ δέχτηκε, και έγραψε 4 κομμάτια σε μια κασέτα, πάνω στην οποία σημείωσε «The Prodigy». Το όνομα αυτό ήταν φόρος τιμής στο πρώτο του συνθεσάιζερ, το «Moog Prodigy». Όταν ο Φλιντ και ο Θόρνχιλ άκουσαν την κασέτα, εντυπωσιάστηκαν. Την επόμενη φορά που πήγαν στο The Barn, ο Φλιντ ρώτησε τον Χάουλετ αν ενδιαφερόταν να φτιάξουν ένα γκρουπ, στο οποίο αυτός θα έπαιζε τη μουσική και οι άλλοι δύο θα χόρευαν. Ο Χάουλετ δέχτηκε, και μαζί με τη χορεύτρια Sharky, σχημάτισαν τους Prodigy.
Η πρώτη τους συναυλία έγινε το 1990 στο Club Labyrinth στο Λονδίνο. Σύμφωνα με τον ιδιοκτήτη του Club Laryrinth, Νιούτον Ντάνμπαρ, «το live πήγε καταπληκτικά» και όταν ήρθαν ξανά την επόμενη εβδομάδα, «ένα κοινό εκατοντάδων ατόμων τους περίμενε».
Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, ο Χάουλετ δέχτηκε πρόταση από την δισκογραφική εταιρία XL Recordings, να υπογράψει συμβόλαιο και να γράψει δικά του τραγούδια. Ο Χάουλετ έπαιξε αρκετά κομμάτια σε μια συνάντηση με το αφεντικό της XL Records, Νικ Χαλκς. Η XL Records πήρε το demo, και έβγαλε ένα βινύλιο 12″ το Φεβρουάριο του 1991. Ήταν το πρώτο single του συγκροτήματος, το What Evil Lurks, το οποίο έγινε κλασσικό στη rave μουσική σκηνή, ενώ επίσης ήταν ένα πολύ δημοφιλές βινύλιο και για τους συλλέκτες.
Το πρώτο τους studio album βγήκε την ίδια χρονιά και είχε τον τίτλο Experience. Οι κριτικοί το αποθέωσαν και θεωρήθηκε το καλύτερο χορευτικό άλμπουμ της χρονιάς. Στις 4 Ιουλίου του 1994, κυκλοφόρησε και το δεύτερο άλμπουμ τους με τον τίτλο Music for the Jilted Generation. Το 1997 βγήκε το The Fat of the Land, που έγινε και η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία τους, ενώ έφερε την ηλεκτρονική και techno μουσική στο ευρύτερο αμερικάνικο κοινό.
Μετά από ένα διάλειμμα 6 χρόνων, επιστρέφουν με ένα νέο single, το Baby‘s got a Temper, που ήταν εντελώς διαφορετικό από την προηγούμενή τους δουλειά δείχνοντας το πιο επιθετικό πρόσωπο των Prodigy. Το καλοκαίρι του 2004 κυκλοφόρησε το πιο αμφιλεγόμενο άλμπουμ τους, το Always Outnumbered, Never Outgunned. Το 2009 επέστρεψαν με το δίσκο Invaders Must Die, που είχε επίσης εμπορική επιτυχία. Η πιο πρόσφατη δουλειά τους είναι το άλμπουμ The Day Is My Enemy, που βγήκε το Μάρτιο του 2015.
Το γκρουπ χρησιμοποιούσε διάφορα μουσικά είδη όπως rave, hardcore techno, industrial, jungle και breakbeat, ενώ σήμερα συνδυάζει είδη όπως ηλεκτρονική ροκ και big beat μουσική, με punk στοιχεία στα φωνητικά. Έχουν πουλήσει περίπου 30 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, έχουν κερδίσει πολλά βραβεία, συμπεριλαμβανομένων δύο βραβείων Brit, τρία MTV Video Music Award, δύο Kerrang!, πέντε MTV Europe Music Awards, και δύο υποψηφιότητες για Grammy.
Bρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στο Εσεξ τη Δευτέρα 5 Μαρτίου 2019
Η αυτοχειρία του 49χρονου θα μπορούσε να πει κανείς ότι ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ο ίδιος ο Keith σε παλιότερες συνεντεύξεις του είχε μιλήσει ανοιχτά για τα ναρκωτικά, αλλά και τη μάχη που έδινε με την κατάθλιψη. Μάλιστα, το 2015 είχε δηλώσει χαρακτηριστικά το εξής ανατριχιαστικό «όταν δεν θα μπορώ άλλο, θα αυτοκτονήσω».
«Δεν κάνω κράτει. Τα δίνω όλα τώρα. Πάντα το είχα αυτό ως άνθρωπος. Όταν δεν θα μπορώ πια, θα αυτοκτονήσω. Και ορκίζομαι πως αυτό που λέω δεν έχει να κάνει με αυτοκτονικές τάσεις. Είναι κάτι θετικό. Όταν θα αρχίσω να τα κάνω πάνω μου, τότε θα με δείτε μπροστά από ένα λεωφορείο».
«Βυθίστηκα στην κόκα, το χόρτο, έπινα πολύ. Αυτό με έκανε μοναχικό, βαρετό και ρηχό. Άπλωνα στη σειρά χάπια, τα έπαιρνα και τα ξανάπαιρνα και είχα χάσει το λογαριασμό πόσα έχω πάρει μέχρι να λιποθυμήσω. Όμως θέλει πολλά αρχίδια για να αυτοκτονήσεις. Και ήμουν δειλός», είχε αναφέρει πριν από μερικά χρόνια.
Τελικά είναι ευχή και κατάρα να είσαι τόσο ταλαντούχος και ξεχωριστός. Όλοι οι πραγματικοί τρελοί καλλιτέχνες έχουν αφήσει το μάταιο τούτο κόσμο σε αρκετά μικρή ηλικία και με αυτοχειρία ή λόγω των ουσιών. Το σίγουρο είναι πως άλλος Κιθ δε θα ξαναγεννηθεί και άλλοι Prodigy δε θα ξαναβγούν.
Smack my bitch up Keith Flint !
melindasblog 
Leave a Reply