Γαβριέλλα Ουσακόβα: Η ιστορία της θρυλικής πόρνης Μαντάμ Ορτάνς και ο ανεξιχνίαστος στραγγαλισμός της (part 1)

Γαβριέλλα Ουσακόβα, του Νικολάου και της Τατιάνας. Σύμφωνα με τον φάκελό της στην ελληνική αστυνομία, γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου (με το νέο ημερολόγιο) του 1916 στην Τραπεζούντα του Πόντου. Σύμφωνα με την ίδια και τα όσα γράφει στην αυτοβιογραφία της, ήταν Ρωσίδα, γεννημένη στο Κερτς της Κριμαίας, στη Μαύρη Θάλασσα. Ήταν η μεγαλύτερη από τρία παιδιά: αδέλφια: ένα αγόρι που πέθανε βρέφος και τη Λίλη (Ευαγγελία), την αδελφή της που γεννήθηκε αργότερα στην Ελλάδα.

Στις αρχές του 1921, ο Λένιν και οι μπολσεβίκοι –νικητές του καταστροφικού εμφυλίου πολέμου- κυβερνούν τη Ρωσία. Η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι απελπιστική, με την βιομηχανική παραγωγή να έχει μειωθεί κατά 20% και τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις να έχουν συρρικνωθεί στο 38% των προεπαναστατικών. Ο πληθωρισμός έχει εκτοξευθεί στα ύψη και η ισοτιμία δολλαρίου-ρουβλίου είναι στο 1 προς 1.200, ενώ το 1914 ήταν 1 προς 2. Η άθλια οικονομική κατάσταση οδηγεί την ύπαιθρο σε αναταραχή, ενώ οι απεργίες και οι συγκρούσεις είναι καθημερινό φαινόμενο στις μεγάλες πόλεις.

Η αριστοκρατικής καταγωγής οικογένεια της Γαβριέλλας, η ίδια ισχυριζόταν πως ήταν γαλαζοαίματη, αναγκάζεται να φύγει από την Ρωσία με πλοίο, με προορισμό τον Πειραιά. Η Γαβριέλλα είναι μόλις πέντε χρονών και ταξιδεύει με την μητέρα της και τον μικρό της αδελφό. Οι γονείς της είχαν χωρίσει. Γράφει στο βιβλίο της: «ο μπαμπάς είχε μαλώσει με τη μαμά άσχημα. Ήθελε να πάει στην Τραπεζούντα και η μαμά στη Ρουμανία. Έτσι πήρε τα πορτάλια του και ξεμπάρκαρε. Αργότερα, πέθανε στην Αμερική το 1962. Δεν τον ξαναείδα πια. Ο μικρός, όμως, με απασχολούσε. Δεν τον αγαπούσα καθόλου». Στο ταξίδι αυτό δύο πολύ σημαντικά πράγματα θα της συμβούν. Το ένα είναι πως θα αποκτήσει την πρώτη της σεξουαλική εμπειρία η οποία, μάλιστα, θα της αποφέρει κι ένα χρυσό πεντόλιρο. Το άλλο είναι πως θα δολοφονήσει τον αδελφό της.

Το πλοίο σταματά για επισκευές στην Κωνσταντινούπολη. Κατά την παραμονή του εκεί η Γαβριέλλα θα κακοποιηθεί σεξουαλικά από έναν νεαρό νεότουρκο, αν και η ίδια καθόλου δεν θα το θεωρήσει κακοποίηση. Το ότι έλαβε ως «αμοιβή» ένα πεντόλιρο, προφανώς καταγράφηκε στο υποσυνείδητο, συνδέοντας το σεξ με το χρήμα.

Όπως ομολογεί η ίδια στο βιβλίο της, έριξε επίτηδες τον αδελφό της από το καρότσι, με την πρόθεση να τον σκοτώσει, λόγω της ζήλιας που πολλές φορές εκδηλώνουν τα παιδιά για τα μικρότερα αδέλφια τους. Μια μπανανόφλουδα που υπήρχε στο κατάστρωμα κρίθηκε υπαίτια και ο θάνατος του μωρού θεωρήθηκε ατύχημα. Το βρέφος τάφηκε στην Πόλη και η οικογένεια συνέχισε το ταξίδι για την Ελλάδα.

Στην Αθήνα η μητέρα της ξαναπαντρεύεται. Η νέα οικογένεια έχει επίσης οικονομική άνεση, ζει στην Αθήνα, έχει εξοχικό στο Μαρούσι και σπουδάζει την Γαβριέλλα στις Καλόγριες, στη σχολή του Saint Joseph. Μαθαίνει ξένες γλώσσες, πέντε συνολικά, πιάνο, χορό και γίνεται καθηγήτρια γαλλικών. Εξασκεί, για λίγο, το επάγγελμα, όμως η ζωή της καθηγήτριας δεν την συναρπάζει. Όπως θα πει σε μια συνέντευξή της, πολλά χρόνια αργότερα, «έγινα ιερόδουλος διότι εγεννήθην έτσι». Η συγκεκριμένη φράση θα μπει και ως υπότιτλος στην αυτοβιογραφία της.

Εγκαταλείπει την διδασκαλία κι αρχίζει να εργάζεται ως αρτίστα σε καμπαρέ και περιοδεύει, ως χορεύτρια, σε όλη την Ελλάδα. Ο δρόμος από το καμπαρέ στην πορνεία θα είναι σύντομος. Με τα χρήματα που αποταμίευσε ως αρτίστα, αγόρασε, το 1936, ένα οικόπεδο στην Μάρκου Ευγενικού, στα Εξάρχεια, και στη συνέχεια έκτισε το σπίτι της, όπου εργαζόταν ως ιερόδουλη.

Στον πόλεμο η Γαβριέλλα εργάζεται κανονικά ως πόρνη. Σύμφωνα με το Greek Reporter, κατά τη διάρκεια της Κατοχής από τους Ναζί, ο οίκος ανοχής της γνώρισε μέρες ευημερίας λόγω των συχνών επισκέψεων από στρατιώτες και διοικητές. Η θρυλική πόρνη εκμεταλλευόταν τις στενές της επαφές με τις ναζιστικές αρχές και αποκάλυπτε τα μυστικά τους στα μέλη της Αντίστασης. Το Greek Reporter, επικαλείται άρθρο της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ του 1991 που αναφέρεται στα λόγια ενός άντρα ονόματι Μύρωνα Λουλάκη για την Ουσακόβα: «Ο στρατηγός των Ναζί ερχόταν στον οίκο ανοχής και η γειτονιά πλημμύριζε Γερμανούς αξιωματούχους. Μόλις έφευγαν η Γαβριέλλα έβγαινε από το σπίτι κρατώντας τσάντες γεμάτες τρόφιμα, τις οποίες άφηνε στις πόρτες των γειτόνων της». Για τις υπηρεσίες της στην πατρίδα θα λάβει τιμητική διάκριση στο Προεδρικό Μέγαρο, μετά τον πόλεμο, η μόνη πόρνη που πέρασε τις πόρτες του.

Και δεν ήταν μόνο η περίοδος της Κατοχής. Σε όλη της τη ζωή η Γαβριέλλα χρησιμοποιούσε τα χρήματά της για να σπουδάζει άπορα παιδιά, να πληρώνει τα νοσήλεια απόρων γειτόνων, να βοηθά και να συντρέχει όποιον γείτονα είχε την ανάγκη της. Το ήθος, ο χαρακτήρας και το φιλανθρωπικό της έργο, ήταν στοιχεία που έκαναν τους γείτονές της να τη λατρέψουν μέχρι τέλους και να θρηνήσουν τον άδικο χαμό της.

Μετά το τέλος της Κατοχής και την αποχώρηση των ναζιστικών στρατευμάτων από την Ελλάδα, η Ουσακόβα είχε ήδη φτιάξει μια μικρή περιουσία, δεν σταμάτησε όμως να εργάζεται. Αγαπούσε τη δουλειά της, την έκανε με όρεξη. «Κανένα απολύτως παράπονο δεν έχω, ούτε από την κοινωνία ούτε από κανέναν. Πώς να το εξηγήσω, από μικρή τον ήθελα τον άντρα, τον λιγουρευόμουνα» είχε πει σε συνέντευξή της.

πηγή: eglima.gr