Η μουσική είναι η ζωή μας. Για εμάς που την αγαπάμε πολύ. Αλλά και για όσους δεν την αγαπάνε τόσο η μουσική είναι πάλι μέσα στη ζωή τους. Όταν μια μελωδική μουσική παντρεύεται με έναν υπέροχο στίχο τότε το αποτέλεσμα είναι ένα τραγούδι αριστούργημα, μια τέχνη.
Υπάρχουν τραγούδια ευχάριστα, χαρούμενα, που σου αφήνουν ένα χαμόγελο στο πρόσωπο. Είναι και άλλα που είναι μελαγχολικά, που αφήνουν μια θλίψη στο πρόσωπο. Είτε ανήκουν στην πρώτη, είτε στη δεύτερη κατηγορία, έχουν ένα κοινό θα λέγαμε. Το αστείρευτο ταλέντο και τη δεξιοτεχνία του στιχουργού, του μουσικού, και έπειτα του ερμηνευτή τους, που με την δική του ιδιαίτερη χροιά τα εγχαράζει βαθιά στη μνήμη μας. Υπάρχουν τραγούδια που γράφτηκαν με αφορμή ένα συγκεκριμένο γεγονός ή ένα συγκεκριμένο πρόσωπο και αυτό ανεβάζει πιο πολύ ένα τραγούδι γιατί οι στίχοι είναι μια αληθινή ιστορία.

Βρισκόμαστε στο 1981 και η «αρχόντισσα του ρεμπέτικου», όπως την αποκαλούσαν, η Σωτηρία Μπέλλου, συναντά για πρώτη φορά τον Δήμο Μούτση, ο οποίος της ζητά να συμμετάσχει στον πρώτο του προσωπικό δίσκο «Φράγμα» σε στίχους Κώστα Τριπολίτη.
Η Μπέλλου θα έλεγε τρία τραγούδια στο άλμπουμ, ένα εκ των οποίων ήταν το «Δεν λες κουβέντα», το οποίο ο Μούτσης προσπάθησα να το κάνει σε ζεϊμπέκικο ρυθμό, καθώς η Μπέλλου του είχε ξεκαθαρίσει ότι λειτουργεί καλύτερα όταν τραγουδά πάνω σε ήχο μπουζουκιού και όχι σε έγχορδα ορχήστρας.
Λίγο πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος, η Μπέλλου πηγαίνει ένα πρωί στο σπίτι του Μούτση φωνάζοντας: «Τι τραγούδι είναι αυτό που μου έδωσες; Όλο “όχι” λέει. Δεν αυτό, δεν εκείνο, δεν το άλλο. Τίποτα αισιόδοξο».
«Ζήτησα από τον Πατσιφά (σ.σ. το διευθυντή της εταιρείας LYRA) να μην κυκλοφορήσει το τραγούδι και θα κάνω ασφαλιστικά μέτρα», του είπε φεύγοντας και βροντώντας την πόρτα πίσω της.
Λίγες μέρες αργότερα, η ίδια ξαναχτυπά το κουδούνι του σπιτιού του Δήμου Μούτση κρατώντας ένα μπουκέτο λουλούδια για να τον ευχαριστήσει. «Τελικά, είμαι τυχερή», του είπε, καθώς το τραγούδι με το που κυκλοφόρησε ο δίσκο έγινε αμέσως επιτυχία, ενώ ο συνθέτης έγινε μετέπειτα ένας από τους καλύτερους φίλους της.

Leave a comment